- құралай
- зат.Жабайы, тағы аң; киік, бөкен.зат.Киіктің жас лағы.зат.Май айының екінші жартысында болатын 8—10 күндей жауынды-шашынды мезгіл; амал.
Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
құралай
Смотреть что такое "құралай" в других словарях:
құралай — Құралайдың амалы. Сәуірдің аяғы не мамырдың басында күн суытып, қар аралас жаңбыр жауатын кез; құралай салқыны. Бұл белгілі «қ ұ р а л а й д ы ң а м а л ы», «бесқонақ» деген қауіпті кезең. Қ ұ р а л а й д ы ң а м а л ы тұсында жолаушы жолға… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
құралай суығы — құралай салқыны … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
құралай — 1 майдың онынан басталатын желді, жаңбырлы кез (С. Аман., ВДИКЯ, 434) 2 (Түрікм., Красн.) киіктің ұрғашы лағы 3 (Түрікм., Красн.) әлсіз, әлжуаз. Ол өзі кішкентайынан ақ қ ұ р а л а й бала еді (Түрікм., Красн.) 4 (Орал, Қара.) су аз жайылған жерге … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
құралайқұс — зат. зоол. Торғай типтес, басы қызыл құс (чечевица) (Ана тілі, 21.08.2008) … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
құралай салқыны — Мамыр айының екінші жартысынан басталып он шақты күнге созылатын дауылды қара суық, амал; киіктің лағын ергізетін мерзім … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
Байзаков, Иса — Иса Байзаков Основная информация Дата рождения 3 октября 1900(1900 10 03) Место рождения … Википедия
Байзаков — Байзаков, Иса Иса Байзаков Основная информация Дата рождения 3 октября 1900 Место рождения современный Иртышский р … Википедия
тайжақы — зат. Тай, құлын, құралай терісінен тіккен ішік … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
кесене — 1 (Қост., Жанг.) үлкен күмбез. Дүние жүзінде үш ақ к е с е н е бар дейді: Түркістанда, Құралай сұлудікі, тағы біреу бар дейді (Қост., Жанг.) 2 (Гур., Маңғ.) ойлы қырлы жер бедері. Жердің к е с е н е с і н тасалап, тығылып жатсаң, қарақұйрық сені… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қымша — (ҚХР) нәзік, жіңішке, қыпша, қынай, қынама, талшыбықтай. Сүмбіл шаш, құралай көз, белі қ ы м ш а, күмістен саусақтары тартқан сымша (Рүс. дас., 288) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
